Deze keer slaat de redactie twee vliegen in één klap en zijn we bij twee leden van onze club op bezoek. Dit zijn Jos de Bruijn en zijn (bijna) buurman Wim van Blijderveen, beide liefhebbers en verzamelaars van tractoren.
Bij Jos binnen gekomen blijkt Wim nog niet aanwezig te zijn. We gaan maar vast in de kamer zitten en Jos belt ondertussen Wim. Hij neemt echter niet op en Jos vermoedt dat hij een dutje ligt te doen. Wij waarderen dit zeer, want we praten graag met uitgeruste mensen! Maar na een paar keer de telefoon over te hebben laten gaan is er dan toch contact.
Wim woont een paar huizen verder en hij is er dus snel. Hij heeft gelijk maar het fotoalbum meegenomen. Terwijl Jos voor de koffie zorgt, begint Wim al enthousiast te vertellen. Hij begint voor de verandering eens niet over zijn tractorhobby, maar over zijn kinderen. Ook interessant, maar wat heeft dat nou met tractoren te maken zul je misschien denken? Nou, zoon Gerrit blijkt de aanstichter te zijn van de tractorhobby. Hij is al in 1997 lid geworden van de Ewijkse Brug en heeft zijn enthousiasme weten over te brengen op zijn vader. Wim kwam een jaar later bij onze club. Wim heeft naast een zoon ook nog een dochter. Het toeval wil dat beide kinderen geëmigreerd zijn. Zijn dochter Gonda en haar man Erwin zijn naar Noorwegen geëmigreerd. Gonda was al diverse keren in Noorwegen op vakantie geweest en heeft er als vakantiewerk frambozen geplukt en zij was zo onder de indruk van dit land dat, als ze de mogelijkheid zou krijgen, er wilde gaan wonen. Erwin is ook diverse keren mee geweest en heeft er ook wel eens gewerkt. En uiteindelijk hebben ze de beslissing genomen te emigreren met hun 3 kinderen. Gonda werkt in de verzorging en Erwin is elektromonteur.
Zoon Gerrit heeft zijn heil iets minder ver gezocht. Hij is in Duitsland gaan wonen. Zijn vrouw komt uit Groesbeek en zodoende is hij in de buurt, in Kranenburg, terecht gekomen. De Normag en de Unimog, die de meesten wel zullen kennen van de shows en toertochten, heeft hij mee genomen en staan nu in Groesbeek bij zijn schoonvader. Wim vertelt dat hij geen agrarische achtergrond heeft, maar de trekkerliefde is begonnen met de aanschaf van een Steyr 80 in 1997. Dat jaar is Gerrit ook lid geworden van de Ewijkse Brug. Het jaar erop dat Wim zelf lid werd, begon meteen goed bij zijn eerste optreden met de club. Het was op de braderie in Weurt en hij zal het niet gauw vergeten. Wim lette namelijk even niet op en kwam met zijn hand tegen de koelfan van de Normag. Een bezoek aan de eerste hulp om de wond te laten hechten was het resultaat. Op de braderie was Jos er ook bij en omdat Wim gewond was zou Jos de Steyr naar huis rijden. Jos, toen nog niet in het bezit van een trekker, was nog een zeer onervaren chauffeur. En dat heeft hij dan ook direct bewezen. Bij het wegrijden was Jos nog in de veronderstelling dat hij op een enorme trekker zat en nam de bocht nogal ruim. Dit had als gevolg dat hij met het voorwiel tegen het achterwiel van de (echt grote) Volvo van Leo Straten aanknalde. Leo zag dit en vroeg Jos: “Wat sta je nou te douwen, wil je er soms jonge bij maken?” Jos liet de Styer nog een paar keer afslaan, maar hij is (met enig schaamrood op de kaken weliswaar) toch maar weer veilig thuis gekomen! De Steyr hebben ze trouwens nog steeds. Een jaar later heeft Wim van de Buurtsuper een Vierzon gekocht, deze is weer verkocht aan een clublid. Daarna kochten ze een Fendt Dieselross, maar die kregen ze niet goed aan het lopen en is daarom weer verkocht. Het volgende avontuur was een Unimog. Deze was te koop in een plaatsje achter Ravenstein. De naam weten ze niet meer, maar wel dat ze bij het ophalen een weddenschap afgesloten hadden wie het eerst thuis zou zijn. Met de auto over de snelweg of met de Unimog binnen door en over het fietspad. Met de Unimog waren ze het eerst thuis, de weddenschap had verder niets om het lijf maar het is natuurlijk wel een leuk verhaal……. .De Unimog is van bouwjaar 1966 en heeft een 6-cilinder benzinemotor. U begrijpt dat met de huidige benzineprijzen de Unimog voor de portemonnee niet het meest aantrekkelijke vervoersmiddel is, vooral als er ook nog eens een grote aanhanger achter hangt. Maar voor een enkele keer is dit nog wel te doen.
| De beide heren blijken met de Unimog wel meer meegemaakt te hebben. Bij een van de ritten terug naar huis van de show in Panningen, de Unimog voor de aanhangwagen vol materiaal, bleef er een rem aanlopen. Deze werd zo heet dat het vet uit de wiellagers kwam en vervolgens op de remvoering, dit gaf een flinke rook. En daar stonden ze in Brabant met het hele spul. Ze hebben toen maar de Zetor van de aanhanger gehaald en de Unimog erop gezet. Met de zware aanhanger van 5,5 a 6 ton en een tractor van 25 pk was het nog een hele onderneming om thuis te komen. Maar met de enigszins warm gelopen Zetor is het toch gelukt! |
Waar zou het toch over gaan? |
|
Van de Beijer, de plaatselijke garagehouder, hoorden Wim en Jos dat bij een autosloper aan het kanaal in Nijmegen een tractor stond. Vervolgens zijn ze maar eens gaan kijken. Het bleek een Normag te zijn. De radiator was niet origineel, er zat geen luchtfilter op en er was zomaar een zitting op gelast. Maar hij stond de mannen toch wel aan en na wat onderhandelen een bod gedaan en ze gingen er mee naar huis. De Normag hebben ze zelf aan het lopen gemaakt, maar hij rookte nogal. Om aan onderdelen te komen hebben ze diverse advertenties geplaatst, en uiteindelijk kwam er een reactie uit Gerardbergen in België. Op een zaterdag op pad en daar aangekomen bleken overal onderdelen te liggen, zelfs in huis, maar geen tractor. Eerst maar een bakje koffie, maar de keuken leek wel een rotsgebergte en de koffie kwam uit een vies pannetje. Hopelijk vonden de planten de koffie wel lekker….. Vervolgens gingen ze met de auto naar het volgende dorp. Daar stonden in de wei een paar auto`s en een Normag Kornet. Helaas het verkeerde type, dus de hele reis was voor niets. Maar de aanhouder wint, blijkt ook hier wel weer. Bij een bezoek aan een show spraken Wim en Jos iemand die onderdelen of een complete Normag NG22 weet te staan in Drenthe in het plaatsje Erika. Na telefonisch contact gingen ze op een zaterdag naar Drenthe. Daar stond het goede type, helemaal ingegroeid met onkruid, maar de radiator was goed. De eigenaar vroeg veel geld en afdingen lukte niet, dus zonder radiator naar huis. Thuis nog met Gerrit overlegd en hij moest die radiator hebben wat hij ook kost. Met 4 man op zondag terug en er maar een dagje uit van gemaakt. Maar weer was er geen handelen bij. Toen toch maar de spullen er af gehaald en tot slot kregen ze er nog een bos bloemen bij . Dit kwam goed uit, Mien, de vrouw van Wim, was die dag jarig, dus dat was thuis weer een mooie binnenkomer. De bank van de Normag heeft Jos zelf gemaakt. Hij is timmerman, dus dit was geen probleem voor hem. In 2001 zijn Wim en Jos voor het eerst met de tractoren naar Panningen gegaan. Daar kwamen ze met mensen aan de praat uit Drenthe, die ook een Normag hebben. Zij bleken ook op zoek naar een radiator. In het gesprek komen ze erachter dat ze de Normag gekocht hebben waar zij zelf de radiator af gesloopt hebben. Wim en Jos wensen hen veel sterkte met zoeken! Wim was met vakantie in Geulen in Limburg en hij had met Jos afgesproken dat hij een dag op bezoek zou komen. Ze vonden dit een mooie dag om in Duitsland naar een Normag te gaan kijken. ‘s Morgens om 8 uur vertrokken richting Romrod. Onderweg nog een bekeuring gekregen voor te hard rijden, maar 11.30 uur waren ze op de bestemming aangekomen. Het was toch een best eind rijden. Ze belden op de bestemming aan, maar de tractor stond in het Wald zoals de Duitsers dat zeggen. Weer een eind rijden en midden in het bos stond een Normag ongeveer hetzelfde type als wat ze hebben. Hij zag er niet uit, maar de eigenaar hield vol dat hij nog zou lopen. Het leek erop dat hij in brand gestaan had. Jos draaide aan de slinger en voelde niet eens compressie. Vervolgens in de versnelling gezet en nog eens gedraaid maar er gebeurde niets. Even water erin maar het leek wel een vergiet, overal stroomde het water er uit. De prijs was 1500 mark, maar hij was veel te slecht. Het enige positieve was gratis vervoer naar Nederland. |
|
|
In 2001 heeft Jos zelf zijn eerste tractor gekocht. Het was een Hanomag R16. Hij is er een beetje in gerold, want hij kwam vaak bij Wim en daar waren ze altijd met tractoren bezig. De R16 heeft hij verkocht aan Nol Dams, dus hij is binnen de club gebleven. Met deze tractor is Jos diverse keren naar het Historisch Festival in Panningen gereden. Als Jos en Wim met de tractoren naar Panningen gingen, reden ze een week van te voren eerst met de auto de hele route om zo veel mogelijk verrassingen te voorkomen. Jos is een echte Hanomag liefhebber. Hij heeft van een monteur van Jansen in Duiven een R12 gekocht van bouwjaar 1955. Deze heeft hij met Wim geheel opgeknapt. Er mag van ons best een deukje in zitten, als het plaatwerk maar gaaf is. Ze hebben trouwens een mooie taakverdeling gemaakt. Wim is de sloper, Jos de schuurder en Gerrit de spuiter. |
Daar stonden ze dan te glimmen in Zetten, de R12 en de Normag van Jos en Wim. |
|
Jos en Wim zijn nu bezig met een R35, gekocht in Steenwijk. Een vier cilinder van het bouwjaar 1955, net als zijn andere Hanomags en hijzelf. De R35 proberen ze zo ver af te krijgen dat ze er mee naar het Historisch Weekend kunnen in mei. Een technische achtergrond of agrarische achtergrond heeft ook Jos niet of nauwelijks. Maar ze raadplegen collega liefhebbers voor technische informatie en ze zijn natuurlijk ook door eigen ervaring wijzer geworden. Op deze manier proberen ze alles aan het draaien te krijgen en te houden. |
|
| Vorig jaar hebben ze nog een schaftkeet opgeknapt. Van binnen en buiten opnieuw afgetimmerd, een keuken ingebouwd, slaapplaatsen erin en zo hadden ze een mooi onderkomen om te overnachten en een natje en een droogje te nuttigen. Maar doordat de jongens verder weg gingen wonen en Wim het liefst thuis gaat slapen, vind Jos dit voor hemzelf een overbodige luxe en overnacht toch ook goed in een tent. Daarom hebben ze de keet verkocht. Via aan advertentie op internet is de keet uiteindelijk in België terecht gekomen. Het vervoer was voor de Belgen echter een probleem, dus maakten Jos en Wim een prijs inclusief vervoer. Ze zijn vervolgens met de schaftkeet op de aanhangwagen wij naar Belgie vertrokken. Ach ja, je moet tegenwoordig van alle markten thuis zijn. |
Veel evenementen hebben ze op deze manier bezocht. |
| De heren bezoeken ook regelmatig evenementen in het buitenland. De wens van Wim is met een busreis, georganiseerd door de Ewijkse Brug, een groot evenement in het buitenland te bezoeken. En de wens van Jos is dat hij een goed werkende maaibalk voor zijn R12 kan kopen.
|
|
| Ter afsluiting zijn we nog in de hobbyruimtes gaan kijken. Met enige verbazing begeven we ons door een inmiddels flinke laag sneeuw naar de schuur. In de ruime schuur bij Jos staan zijn tractoren opgesteld. De R35 staat er ook, nog zonder tank. Deze is lekvrij gemaakt en kan weer gemonteerd worden. Dus de deadline van het Historisch Weekend zal zeker gehaald worden! Bij Wim is de schuur wat kleiner, maar als hij daar wil werken rijdt hij de tractor eruit heeft hij ook een mooie ruimte om te hobbyen. |
De prachtige Normag |
|
Jos en Wim, we bedanken jullie voor de gastvrijheid en interessante verhalen en hopen jullie nog vaak te zien op één van onze evenementen. |
|
